Η Ιστοσελίδα μας ξεκινάει μια μεγάλη έρευνα με θέμα τα επιτραπέζια παιχνίδια στην Αρχαία Ελλάδα. Στην πορεία της έρευνας θα παρουσιάσουμε αναλυτικά το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, με τους κανόνες, σχέδια και προτάσεις για την κατασκευή της επιφάνειας που παίζεται κάθε παιχνίδι.
Στην τελική φάση της έρευνας μας θα προσπαθήσουμε να διοργανώσουμε θεματικά τουρνουά στα παιχνίδια αυτά σε συνεργασία με συλλόγους επιτραπέζιων παιχνιδιών και ομάδες.
Η εννεάδα (σημερινή εννιάδα ή εννιάπετρο) παίζεται με εννέα πεσσούς ή πιόνια διαφορετικού χρώματος από δύο παίκτες. Το σχέδιο χαρασσόταν με μικρού βάθους χαρακιές, ενώ ευθείες ένωναν τις γωνίες τριών ομόκεντρων τετραγώνωνκαι φαίνεται πως ήταν μια παραλλαγή του τριόδιν.
Είναι σημαντικό ότι από αρχαιοελληνικά ευρήματα γνωρίζουμε ακριβώς το σχέδιό του και το πως παιζόταν. Ο κάθε παίκτης έπαιρνε εννέα πιόνια διαφορετικού χρώματος ή είδους από αυτά του αντιπάλου και το παιχνίδι ξεκινούσε με το λάχνισμα, δηλαδή τον κλήρο για το ποιός θα παίξει πρώτος, ο οποίος είχε την δυνατότητα να επιλέξει και κάποιο «ζωτικό» σημείο για το αρχικό πιόνι του.
Αυτός που κατόρθωνε, είτε εξαρχής είτε στη διάρκεια του παιχνιδιού, να σχηματίσει τριόδιν, τοποθετώντας τρία πιόνια του σε ευθεία γραμμή, τότε αφαιρούσε έναν, όποιον ήθελε πεσσό (πιόνι) του αντιπάλου του. Χαμένος τελικά ήταν ο παίκτης που έμενε με δύο μόνο πιόνια.
Το Επιτραπέζιο παιχνίδι Πόλις παιζόταν σε μια επιφάνεια χωρισμένη σε τετράγωνα 8 x 8 (64 συνολικά τετραγώνων) όπου ο κάθε παίκτης διέθετε 8 πέσσους ή πιόνα διαφορετικού χρώματος. Με κλήρωση έβγαινε ο παίκτης που θα ξεκινούσε το παιχνίδι και τα πιόνια στήνονταν όπως φαίνεται στο παρακάτω σχέδιο.
Οι παίκτες κινούσαν τα πιόνια τους μέσα από γύρους. Το κάθε πιόνι είχε δικαίωμα να κινηθεί σε ευθεία γραμμή σε κενά τετράγωνα μπροστά, πίσω, δεξιά ή αριστερά αλλά όχι διαγώνια. Ενα πιόνι δεν επιτρεπόταν να πηδήξει πάνω από ένα άλλο πιόνι.
Διαβάστε περισσότερα: Πόλις
Ενα ακόμη παιχνίδι που βρέθηκε στη δυτική πλευρά του Παρθενώνα είναι γνωστό ως διαγραμμισμός και πιθανολογείται πως είναι το σημερινό παιχνίδι ντάμα.
Κάθε παίκτης είχε στην κατοχή του 16 πιόνια, που τα παρέτασσε σε δύο σειρές, με μία σειρά πίσω κενή και δύο κενές σειρές μπροστά. Ο κάθε παίκτης προσπαθούσε να «φάει» τα αντίπαλα πιόνια και να οδηγήσει τα δικά του στην τελευταία γραμμή.
Στον Παρθενώνα το συγκεκριμένο παιχνίδι παιζόταν πάνω σε πινάκιο 8x8 τετράγωνων (από κάθετες και οριζόντιες γραμμές) και κάθε παίχτης είχε δεκαέξι πεσσούς. Επειδή ήταν δύσκολο κάποιος να χαράξει το μάρμαρο, οι αρχαιολόγοι θεωρούν πως αυτά τα παιχνίδια παίζονταν μόνο από ενηλίκους που είχαν την απαραίτητη σωματική δύναμη.
Τέτοιου είδους λαξεύματα έχουν βρεθεί στο Ερέχθειο, στα Προπύλαια, στον ναό του Ηφαίστου στο Θησείο και στο Πρόπυλο του Ιερού της Ελευσίνας και μας αποδεικνύουν πως οι άνθρωποι μπορούσαν να περπατούν ελεύθερα μέσα στο ιερό του ναού αλλά και να περνούν ευχάριστα και δημιουργικά το χρόνο τους εκεί.
Ο Αστραγαλισμός παιζόταν με πέσσους, κύβους ή κόττα (αστράγαλοι/κότσια μικρών μηρυκαστικών), τα οποία τοποθετούσαν μέσα σε κύκλο και τα χτυπούσαν από κάποια απόσταση. Όσα έβγαζαν με το χτύπημα έξω από τον κύκλο, τόσα κέρδιζαν. Το ίδιο παιχνίδι παιζόταν με ξηρούς καρπούς, αμύγδαλα και καρύδια, μικρά στο μέγεθος.
Σελίδα 1 από 2
Μια έκδοση του περιοδικού Ιστορικά Θέματα
Γραμμένα με τρόπο εύληπτο και συνοδευόμενα από πλούσια και κατατοπιστική εικονογράφηση τα βιβλία της σειράς εξετάζουν γεγονότα-σταθμούς, σημαντικές περιόδους της ιστορί
...Το 1943 οι Γερμανοί άρχισαν να χρησιμοποιούν μια λεπτή επίστρωση στις κάθετες θωρακισμένες επιφάνειες των αρμάτων μάχης τους. Η επίστρωση αυτή σχεδιάστηκε για να προστατεύσει τα άρματα μάχης από τις μαγνητικές νάρκες που χρησιμοποιούσαν οι Ρώσικες ομάδες εφόδου του πεζικού.
Οι μαγνητικές νάρκες κολλούσαν με την βοήθεια μαγνητών που ήταν προσαρμοσμένοι στην βάση τους πάνω στην μεταλλική θωράκιση των αρμάτων.
Η επίστρωση zimmerit δημιουργούσε μια "μονωτική" επιφάνεια μεταξύ της νάρκης και του ατσαλιού της θωράκισης με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κολλήσει η νάρκη.
Η κατασκευή zimmerit σε μοντέλα υπό κλίμακα δίνει εντυπωσιακά αποτελέσματα αλλά και πολλές δυσκολίες στην κατασκευή. Στην κλίμακα 1/35 είναι πιο εύκολο να δημιουργηθεί, επειδή οι επιφάνειες του μοντέλου είναι μεγαλύτερες. Στην κλίμακα όμως 1/72 ή 1/76 οι δυσκολίες που θα συναντήσουμε ίσως είναι αποτρεπτικές για κάτι τέτοιο. Μικρότερες επιφάνειες και λεπτομέρειες όπως φτυάρια, συρματόσχοινα και διάφορα εξαρτήματα που λόγο κλίμακας ή κακής σχεδίασης δεν είναι ξεχωριστά κομμάτια και είναι ενσωματωμένα στις επιφάνειες του μοντέλου μας προσθέτοντας πολλές δυσκολίες. Για να ξεκινήσουμε έναν τέτοιο "άθλο" θα πρέπει να επιλέξουμε το σωστό μοντέλο που να έχει μικρότερο βαθμό δυσκολίας και επιφάνεια θωράκισης.
Στηρίξτε την προσπάθεια του www.Wargamer.gr μέσω Paypal, κάνοντας δωρεά, με ασφαλή τρόπο
Powered by
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 190 επισκέπτες και κανένα μέλος
| Δευ | Τρι | Τετ | Πεμ | Παρ | Σαβ | Κυρ |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
1
|
2
|
3
|
||||
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
|
11
|
12
|
13
|
14
|
15
|
16
|
17
|
|
18
|
19
|
20
|
21
|
22
|
23
|
24
|
|
25
|
26
|
27
|
28
|
29
|
30
|
31
|
